از ارباب معرفت مدد میگیرم و به ذکر مادرشان متنم را مقدس میکنم تا به خانم ام البنین ، شیرزن احساس و عشق مادری ، ارادت ناچیزم را برسانم . وقتی دعوت شدم به این طرح که از شخصیتهای کربلا ، در وصف شخصیت مورد علاقه ، مطلبی نوشته بشه ، طبیعتا سخت بود ولی من طبق احساس و ایمانم به خانم ، جسارتا متنی رو تقدیمشان میکنم
ای مادر ماه تشنه ! درود بی کران خداوند برتو ، خوب یتیم نوازی کردی ، خوب فرزندان فاطمه را در آغوش خویش گرفتی ، رحمت خدا برتو و بر فرزندان دلیرت ، در بی ستاره ترین شبها چه بر دهان آنان نهادی که هنوز غریو غیرتمندانه آنان به گوش میرسد . چه دستی بر سر آنان کشیدی که سایه مهر و عطوفتت هنوز بر دلهای سودازده مردمان بعد شما ، حماسه آور است ، چه نگاهی به فرزندانت انداختی که هر یک از آنها به اندازه آسمان رشد کرده اند ، آسمان باید در مقابل بزرگواری تو سجده کند که به هر چه خوبی بود فرزندانت را متمایل کردی و آنان را با تمام مردانگی ، مردانی از جنس احساس و عشق پروریدی . وقتی عباس شیرمرد مردستان عاشورا ، نام آورترین فرزند توست چه در وصفت بگویم ای مادر . ولی خدا چه صبری عطایت نمود آنگاه که او را با چشمانی خونین ، فرقی شکافته ، دستانی جدا از تن دیدی ، جانم فدایت ام البنین ، فقط میتوانم بگویم احسنت برتو که چنین مربی گری نمودی ، قسم به عاشقانه مادری کردنت ، مرا در سپر کردن روزهای مادریم ، دلیرترم کن تا همیشه بانگ ام البنینی را ، نوع خلوص زنانه ات را در زندگی ام جاری سازم.
نوشته شده در دوشنبه 86/11/1ساعت 12:9 عصر  توسط سمیه ملاتبار
نظرات دوستان()